TERUG

HOOGTIJ #75, Sunrise

Mark van Overeem is gefascineerd door grenzen en de ruimtes die door hun gevormd worden. Door middel van fotografie en ruimtelijke werken (installaties) verkent hij de menselijke omgeving en legt verbanden tussen fantasie en werkelijkheid. Deze werken zijn geïnspireerd door sociaal-maatschappelijke vragen, zoals de grensmuur in Israel, de Hutongs (700 jaar oude wijken in Beijing die bedreigd worden met de sloophamer), of in het geval van Sunrise, de immigranten die het vieze werk mogen doen in de tuinbouw en in de vleesindustrie en gedwongen worden om in tenten te wonen.

‘Sunrise’ is een ruimtevullende collage met een vier uur durende live act die vanaf de straat was te bekijken. Het werk neemt de buitenkant van de werkelijkheid aan en legt de absurditeit van onze contradicties bloot. Tegenstrijdigheden die ons goed uitkomen. Gelukkig is er de ‘gelukszoeker’ als mikpunt.
Het trekken van glasvezelkabels, werken in de tuinbouw, vleesindustrie en ander werk dat de Nederlander niet wenst te doen, laten we over aan arbeidskrachten die wij ‘gelukszoekers’ noemen. De economie vraagt volop om deze kwetsbare arbeidskrachten, maar ondertussen bouwen we muren in Europa om deze mensen te weren. Handig, want laag te belonen en zonder moeite op straat te zetten. Dat is wat men kan zien als je in het Haagse bos wandelt en andere parken in Den Haag. Mits men het wil zien, want een tentje doet ons ook denken aan onze eigen leuke kampeervakantie.

In 2021 maakte Mark van Overeem voor De Spelonk in Den Haag een site specific diorama, samengesteld uit foto’s die hij maakte bij de Westelijke Jordaanoever, gecombineerd met foto’s die hij fotografeerde in Calais. Dit werk, met als titel Façade Façade, verwees naar de buitenkant (de façade) van grenzen. ‘The Jungle’, het kamp in Calais dat in 2016 is ontruimd en vluchtelingen naar elders heeft doen uitwaaieren, ligt nabij een betonnen afscheidingsmuur in een gebied dat omgeven is door beveiligingshekken. Dat Europa zich inmiddels ommuurt met hekken en betonnen muren, is zich met stille goedkeuring aan het voltrekken. Hier is de vergelijking met Israël en de afscheidingsmuur in de bezette gebieden te maken, waarbij de binnenruimte (de ruimte waarin geleefd wordt) ‘The bubble’ wordt genoemd, door het omsloten karakter ervan en daarmee iets van zijn inwoners vermaakt. Maar wat vermaakt het van Israëliërs? Allicht zou het prudent zijn om ons af te vragen: Wat maakt de Europeaan van zichzelf door zich met een façade te ‘beschermen’ en zichzelf daarmee van anderen af te scheiden?

Kijk hier voor meer informatie over Mark van Overeem: https://markvanovereem.nl/

TERUG